Αρθρίτιδα ισχίου
Αίτια, διάγνωση και θεραπεία για την αρθρίτιδα ισχίου
Η αρθρίτιδα ισχίου είναι μια κοινή παθολογία που προσβάλει ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού άνω των 50 ετών αλλά και νεότερους σπανιότερα.
Η αρθρίτιδα ισχίου προκαλεί πόνο και δυσκαμψία της άρθρωσης του ισχίου δημιουργώντας πρόβλημα στην κινητικότητα των ασθενών σε απλές καθημερινές λειτουργίες όπως την έγερση από καθιστή θέση ή το κρεβάτι, στο περπάτημα ή ακόμα και στο να βάλει κανείς τις κάλτσες του ή τα παπούτσια του.
Επειδή η αρθρίτιδα ισχύου επεινώνεται με την πάροδο του χρόνου, καλό είναι να ξεκινάει νωρίς η αντιμετώπισή της ώστε να μειώνονται οι επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής.
Μορφές Αρθρίτιδας του Ισχίου:
⇒ Οστεοαρθρίτιδα Ισχίου
Η οστεοαρθρίτιδα ισχύου είναι μια εκφυλιστική νόσος στην οποία ο αρθρικός χόνδρος αλλοιώνεται και καταστρέφεται με την πάροδο του χρόνου. Καθώς ο χόνδρος εκφυλίζεται, χάνει τη λεία και ομαλή υφή και μειώνεται σε πάχος με αποτέλεσμα να υπάρχει τριβή μεταξύ των οστών και η κίνηση να γίνεται επώδυνη. Η οστεοαρθρίτιδα εξελίσσεται αργά και ο πόνος και η δυσκαμψία χειροτερεύουν με την πάροδο του χρόνου.
Αίτια:
Η οστεοαρθρίτιδα δεν έχει συγκεκριμένη αιτία αλλά υπάρχουν μια σειρά από παράγοντες που προδιαθέτουν στην εμφάνισή της:
• Μεγάλη ηλικία
• Κληρονομικότητα – οικογενειακό ιστορικό
• Τραυματισμός στο ισχίο
• Παχυσαρκία
• Εκ γενετης δυσπλασία ισχίου
• Μηροκοτυλιαία πρόσκρουση
Μπορεί κανείς να εμφανίσει οστεοαρθρίτιδα και χωρίς να έχει κάποιον από τους παραπάνω παράγοντες.
⇒ Μετατραυματική αρθρίτιδα ισχίου
Η μετατραυματική αρθρίτιδα του ισχίου εμφανίζεται μετά από κάποια κάκωση ή κάταγμα του ισχίου.
⇒ Ρευματοειδής αρθρίτιδα
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια νόσος η οποία προσβάλλει πολλές αρθρώσεις συμπεριλαμβανομένου και του ισχίου. Είναι μια αυτοάνοση νόσος, δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται στους δικούς του ιστούς με αποτέλεσμα την καταστροφή των χόνδρων, των συνδέσμων και των οστών. Η φλεγμονή αρχίζει από τη μεμβράνη που καλύπτει την άρθρωση (αρθρικό υμένα) και εξαπλώνεται στους γύρω ιστούς, κάνοντας την κίνηση δύσκολη και επώδυνη. Η φλεγμονή οδηγεί σε αλλαγή του σχήματος της άρθρωσης και τελικά στην καταστροφή της.
Συμπτώματα:
Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος στην περιοχή του ισχίου, Συνήθως παρουσιάζεται σταδιακά και επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου.
• Αρχικά, ο πόνος και η δυσκαμψία είναι χειρότερα το πρωί ή μετά την έγερση από την καθιστή θέση στην περιοχή του ισχίου.
• Προοδευτικά ο πόνος αυξάνεται με τις δραστηριότητες και στα προχωρημένα στάδια της νόσου ο πόνος μπορεί να είναι συνεχής.
• Ο πόνος εντοπίζεται στο ισχίο ή στο μηρό και πιθανόν να αντανακλάται στο γλουτό ή στο γόνατο.
• Ο πόνος επιδεινώνεται με την δραστηριότητα
• Η δυσκαμψία μπορεί να προκαλεί δυσκολία στο περπάτημα ή και στο σκήψιμο.
• Μπορεί να υπάρχει αίσθημα μαγκώματος και αισθητός κριγμός.
• Πολλοί ασθενείς επίσης παραπονιούνται για αύξηση του πόνου με τις αλλαγές των καιρικών συνθηκών και κυρίως όταν υπάρχει υγρασία.
Διάγνωση:
Η κλινική εξέταση από ορθοπαιδικό γιατρό καθώς και ο ακτινογραφικός έλεγχος καθορίζει την διάγνωση της νόσου.
Θεραπεία:
Η φυσικοθεραπεία αποτελεί ουσιαστικά τμήμα του γενικότερου προγράμματος αντιμετώπισης του προβλήματος. Η θεραπευτική παρέμβαση στηρίζεται πάντα στη αξιολόγηση τόσο της πάσχουσας περιοχής όσο και των γειτονικών δομών. Ανάλογα με την φάση της φλεγμονής, στόχος είναι η μείωση αρχικά του πόνου και της συνεπακόλουθης δυσκινησίας. Χρήσιμη είναι η αντιφλεγμονώδης φαρμακευτική αγωγή, εφόσον συστήνεται από τον θεράποντα ιατρό, η οποία σε συνδιασμό με την φυσικοθεραπευτική παρέμβαση θα βοηθήσει στην πιο γρήγορη αποδρομή του επώδυνου σταδίου. Η αρθρική κινητοποίηση του ισχίου και των αρθρώσεων που επηρεάζουν εμβιομηχανικά την περιοχή, αποτελεί τον πρωταρχικό σκοπό του φυσικοθεραπευτή έτσι ώστε να βελτιώσει το εύρος κίνησης της πάσχουσας περιοχής. Επιπλέον, η αντιμετώπιση προβλημάτων μαλακών μορίων συντελεί στην αρμονικότερη λειτουργία της άρθρωσης.
